Lichwa, Twój bank i Ty.

Autor: Daniel Prince | Tłumaczenie: Şelale Malkoçoğlu | Data publikacji: 19.12.2023 | Źródło tłumaczenia: Usury, Your Bank, And You. | Konsensus Network

Artykuł dostępny na stronie internetowej European Bitcoiners został opublikowany w celach edukacyjnych, jako baza informacji i źródło do dalszych tłumaczeń. Nie stanowi on porady finansowej, ani też podstawy do żadnych roszczeń w stosunku do szczegółów wymienionych w opublikowanej treści. Wszelkie prawa należą do autora artykułu.

Lichwa – rzeczownik: praktyka pożyczania pieniędzy i obciążania pożyczkobiorcy odsetkami, zwłaszcza według wygórowanej lub nielegalnie wysokiej stopy procentowej.

Pochodząca od łacińskiego słowa usura (stąd np. po angielsku »usury«); praktyka lichwy omawiana była przez filozofów, ekonomistów i religie od tysięcy lat. Nawet Arystoteles, już w 350 roku p.n.e., odniósł się do lichwy w swojej książce pod tytułem „Politic”, w której przedstawił trzy sposoby zarabiania pieniędzy, takie jak:

1. Wiedza o zwierzętach hodowlanych. Które z nich są najbardziej opłacalne, gdzie i jak, jakiego rodzaju konie, owce, woły lub inne zwierzęta najprawdopodobniej przyniosą zwrot. Człowiek powinien wiedzieć, które z nich opłacają się lepiej niż inne i które opłacają się najlepiej w określonych lokalizacjach, ponieważ niektóre radzą sobie lepiej w jednym miejscu, a inne w innym.
2. Usługi do wynajęcia. Bycie zatrudnionym w sztukach mechanicznych (tzw. kunszt), podczas gdy inny tkwią w niewykwalifikowanej pracy fizycznej.
3. Lichwa. Najbardziej znienawidzonym rodzajem lichwy i nie bez powodu, jest lichwa, która czerpie zyski z samych pieniędzy, a nie z ich naturalnego przedmiotu. Pieniądze były przeznaczone do wymiany, a nie do zarabiania odsetek. Termin odsetki, który oznacza narodziny pieniądza z pieniądza, jest stosowany do niemalże hodowli pieniądza, ponieważ potomstwo przypomina rodzica. Dlatego ze wszystkich sposobów zdobywania bogactwa ten właśnie jest najbardziej nienaturalny.

Tak, Arystoteles nie miał tu żadnych zahamowań! I słusznie.

Na przestrzeni wieków możemy znaleźć wiele innych udokumentowanych myśli i przekonań na temat praktyki lichwy w społeczeństwie.

W tekstach religijnych wierzeń chrześcijańskich oraz islamskich (a tak przy okazji, lichwa tłumaczy się jako »Riba« w języku arabskim) znajdujemy wiele wzmianek o negatywnym stanowisku wobec tej jakże pasożytniczej praktyki.

Proste przykłady z Biblii,

• Księga Wyjścia; Wj 22:25

„Jeśli pożyczysz pieniądze ubogiemu z mojego ludu, żyjącemu obok ciebie, to nie będziesz postępował wobec niego jak lichwiarz i nie każesz mu płacić odsetek”.

• Księga Powtórzonego Prawa; Pwt, 23:19

„Nie będziesz brał odsetek od brata za pożyczone pieniądze, żywność ani cokolwiek, co jest pożyczane na procent”.

W islamie 'riba' wyjaśniana jest jako wyzyskujący sposób zwiększania własnego bogactwa. Dzieje się tak, ponieważ osoba posiadająca nadwyżkę pieniędzy pożycza je komuś, kto ich rozpaczliwie potrzebuje.

Uczeni islamscy od zawsze byli jednomyślni w kwestii odsetek. Niezależnie od tego, czy są to odsetki otrzymane na konto bankowe, czy z pożyczki na zakup nieruchomości, czy nawet na edukację, tak długo, jak zawierają one odsetki, są zabronione.

Riba jest haraam (zakazana) zarówno dla tego, kto ją otrzymuje, jak i dla tego, kto ją płaci. Zakazne (»haraam«) jest również ułatwianie działalności związanych z Riba w jakikolwiek sposób.

• Sura Al-Baqarah, 2:278

 „O wy, którzy uwierzyliście, bójcie się Allaha i zrezygnujcie z tego, co jest wam należne z odsetek, jeśli jesteście wierzącymi”.

Również Buddyzm nie pochwala praktyki lichwy.

„Rozróżnia się bowiem niewłaściwe źródło utrzymania jako niewłaściwe źródło utrzymania i właściwe źródło utrzymania jako właściwe źródło utrzymania. A co jest złym źródłem utrzymania? Oszukiwanie, namawianie, podjuszanie, umniejszanie komuś i pobieranie odsetek. To jest właśnie złe źródło utrzymania”. (Siddharta Gautama Buddha)

• Jak więc żyjemy teraz w świecie, w którym lichwa jest stosowana w naszym społeczeństwie w każdej niemal sekundzie, każdego dnia?
• Jak to się stało, że tak daleko odeszliśmy od filozoficznych i politycznych przekonań Arystotelesa i wspólnych przekonań religijnych z całego świata?

Przez ostatnie 10 lat przeczytałem wiele książek na temat historii pieniądza i zgłębiłem system finansowy i bankowy, ale żadna książka nie wprawiła mnie w większe zdumienie niż „Red Symphony”, która, nawiasem mówiąc, nie jest nawet książką w ścisłym tego słowa znaczeniu, ale jedynie zapisem.

Podkreślę to nawet mocniej. To nie książka, ale transkrypcja!

Jest to zapis rozmowy, która odbyła się 26 stycznia 1938 r. między Gawriłem Kus'minem a Christianem Rakowskim.

Kus'min był agentem NVKD Stalina i kluczowym przesłuchującym. Rakovsky był rosyjskim ambasadorem we Francji i miał zostać stracony następnego dnia, chyba że mógłby ujawnić swojemu przesłuchującemu informacje, które byłyby przydatne dla Stalina.

Podczas rozmowy Rakovsky zaczął demaskować międzynarodowych finansistów, którzy z powodzeniem przejęli system finansowy dla własnych korzyści i pogrążyli ludzkość w finansowym niewolnictwie.

Poniżej znajduje się część transkrypcji, która jest najbardziej istotna dla tego artykułu:

• Rakovsky: Pozwolę sobie nie odpowiadać teraz, aby nie przerywać ciągu logicznego... Chcę tylko rozszyfrować podstawowy aksjomat: pieniądz to władza. Pieniądz jest dziś centrum globalnej grawitacji. Mam nadzieję, że się ze mną zgadzasz?
• Kus'min: Kontynuuj, Rakovsky, błagam cię.
• Rakovsky: Zrozumienie, w jaki sposób Międzynarodówka Finansowa stopniowo, aż do naszej epoki, stała się panem pieniądza, tego magicznego talizmanu, który stał się dla ludzi tym, czym wcześniej był Bóg i naród, jest czymś, co przewyższa w naukowym zainteresowaniu nawet sztukę rewolucyjnej strategii, ponieważ jest to również sztuka i rewolucja. Wyjaśnię ci to.

Historiografowie i masy, zaślepieni okrzykami i pompą rewolucji francuskiej, ludzie, odurzeni faktem, że udało im się odebrać całą władzę królowi i klasom uprzywilejowanym, nie zauważyli, jak niewielka grupa tajemniczych, ostrożnych i nieznaczących ludzi weszła w posiadanie prawdziwej władzy królewskiej, magicznej mocy, niemal boskiej, którą uzyskała prawie o tym nie wiedząc. Masy nie zauważyły, że władza została przejęta przez innych i że wkrótce poddali ich niewolnictwu bardziej okrutnemu niż król, ponieważ ten ostatni, biorąc pod uwagę jego religijne i moralne uprzedzenia, nie był w stanie wykorzystać takiej mocy. Tak więc doszło do tego, że najwyższa władza królewska została przejęta przez osoby, których moralne, intelektualne i kosmopolityczne cechy pozwoliły im z niej korzystać. Jest oczywiste, że byli to ludzie, którzy nigdy nie byli chrześcijanami, ale kosmopolitami.

• Kus'min: Co to za mityczna moc, którą uzyskali?
• Rakovsky: Zdobyli dla siebie prawdziwy przywilej bicia pieniędzy...

Nie uśmiechaj się. W przeciwnym razie będę musiał uwierzyć, że nie wiesz, czym są pieniądze!

Proszę, abyś postawił się na moim miejscu. Moja pozycja w stosunku do ciebie to pozycja asystenta lekarza, który musiałby wyjaśnić bakteriologię zmartwychwstałemu medykowi z epoki przed Pasteurem. Potrafię jednak wytłumaczyć sobie twój brak wiedzy i mogę ci to wybaczyć. Nasz język używa słów, które prowokują błędne myśli o rzeczach i działaniach, poprzez siłę bezwładności myśli, i które nie odpowiadają prawdziwym i dokładnym koncepcjom.

Mówię: pieniądze.

Oczywiste jest, że w twojej wyobraźni natychmiast pojawiły się obrazy prawdziwych pieniędzy z metalu i papieru. Ale tak nie jest. Pieniądze nie są teraz właśnie tym, krążąca moneta jest prawdziwym anachronizmem. Jeśli nadal istnieje i krąży, to tylko dzięki atawizmowi, tylko dlatego, że wygodnie jest utrzymywać iluzję, czysto wyimaginowaną fikcję, która w świadomości istnieje po dzień dzisiejszy.

• Kus'min: To genialny paradoks, ryzykowny, a nawet poetycki.
• Rakovsky: Jeśli chcesz, to być może jest to genialne, ale to nie jest paradoks.

Wiem, dlatego się uśmiechnąłeś, że państwa nadal wybijają pieniądze na kawałkach metalu czy papieru z królewskimi popiersiami lub herbami; no i co z tego?

Znaczna część pieniędzy w obiegu, pieniądze na wielkie sprawy, jako reprezentant całego bogactwa narodowego, pieniądze, tak pieniądze, były emitowane przez tych kilku ludzi, o których wspomniałem.

Tytuły, cyfry, czeki, weksle, adnotacje, rabaty, cytaty i liczby bez końca zalewały Stany jak wodospad. Czym w porównaniu z tym są pieniądze z metalu i papieru?

Coś zupełnie pozbawione wpływu, jakieś minimum w obliczu rosnącego zalewu wszechogarniającej finansjery.

„Oni”, będąc najbardziej subtelnymi psychologami, byli w stanie zyskać więcej bez żadnych kłopotów, dzięki właśnie brakowi zrozumienia, masowej świadomości. Oprócz niezmiernie zróżnicowanych form pieniądza, jako instrumentu finansowego, stworzyli oni również pieniądz kredytowy, aby jego objętość była bliska nieskończoności. I aby nadać mu prędkość dźwięku... jest abstrakcją, istotą myśli, liczbą, kredytem, wiarą....

Rozumiesz już?...

To oszustwo! Fałszywe pieniądze, którym nadano status prawny, używam innej terminologii, abyś mnie zrozumiał.

Banki, giełdy i cały światowy system finansowy to gigantyczna machina służąca do wywoływania nienaturalnych skandali, zgodnie z wyrażeniem Arystotelesa; zmuszanie pieniędzy do produkowania pieniędzy, czyli coś, co jeśli jest przestępstwem w ekonomii, to w odniesieniu do finansów jest przestępstwem przeciwko kodeksowi karnemu, ponieważ jest to lichwa. Nie wiem, jakimi argumentami to wszystko jest uzasadnione: tezą, że otrzymują legalne odsetki. Nawet jest to zaakceptujemy, a takie akceptowanie jest więcej niż konieczne, widzimy, że lichwa nadal istnieje, ponieważ nawet jeśli otrzymane odsetki są legalne, to wymyśla on i fałszuje nieistniejący kapitał.

Banki mają zawsze w formie depozytów lub środków pieniężnych w ruchu produkcyjnym pewną ilość pieniędzy, która jest pięć, a może nawet sto razy większa niż fizycznie wybite pieniądze z metalu lub papieru. Nie będę wspominał o przypadkach, gdy pieniądze kredytowe, tj. fałszywe, sfabrykowane, są większe niż ilość pieniędzy wypłaconych jako kapitał.

Biorąc pod uwagę, że legalne odsetki są ustalane nie od prawdziwego kapitału, ale od nieistniejącego kapitału, odsetki te są nielegalne tyle razy, ile razy fikcyjny kapitał jest większy od prawdziwego.

Należy pamiętać, że ten system, który szczegółowo to opisuję, jest jednym z najbardziej niewinnych wśród tych używanych do produkcji fałszywych pieniędzy. Wyobraź sobie, jeśli potrafisz, niewielką liczbę ludzi posiadających nieograniczoną władzę dzięki posiadaniu wielkiego bogactwa, a zobaczysz, że są oni absolutnymi dyktatorami giełdy; w wyniku tego również dyktatorami produkcji i dystrybucji, a także pracy i konsumpcji. Jeśli masz wystarczająco dużo wyobraźni, pomnóż to przez czynnik globalny, a zobaczysz jego anarchiczny, moralny i społeczny wpływ, tj. rewolucyjny... Czy teraz rozumiesz?

• Kus'min: Nie, jeszcze nie.
• Rakovsky: Oczywiście bardzo trudno jest zrozumieć cuda.
• Kus'min: Cuda?
• Rakovsky: Tak, cuda. Czy to nie cud, że drewniana ławka (***) została przekształcona w świątynię? A jednak taki cud ludzie widzieli tysiące razy i nie mrugali powieką przez całe stulecie.

(*** nawiązanie do pierwszych banków, plus znaczenia samego słowa bank, od francuskiego słowa banque oraz od włoskiego słowa »banco«, oznaczającego ławę lub stół)

Ponieważ był to niezwykły cud, że ławki, na których siedzieli tłuści lichwiarze, aby handlować swoimi pieniędzmi, zostały teraz przekształcone w świątynie, które stoją wspaniale na każdym rogu współczesnych dużych miast z ich pogańskimi kolumnadami, a tłumy idą tam z wiarą, której już nie dają im niebiańscy bogowie; idą tam, aby wytrwale przynosić depozyty całego swojego majątku bogu pieniędzy, który, jak sobie wyobrażają, mieszka w stalowych sejfach bankierów i który jest z góry przeznaczony, dzięki swojej boskiej misji, aby zwiększyć bogactwo do metafizycznej nieskończoności.

Dobra, wystarczy. Rzuć już mikrofon Christian G. Rakovsky.

W rozmowie tej poruszono wiele innych tematów, a Rakovsky otworzył się przed swoim przesłuchującym. Nie będziesz zaskoczony, gdy dowiesz się, że mądrość i spostrzeżenia Rakowskiego zostały przekazane Stalinowi, co ostatecznie uratowało mu życie.

Powróćmy jednak jeszcze na chwilę do tego fragmentu:

Rakovsky stara się podkreślić, że monopol na kreację pieniądza oraz związany z nim przymus i oszustwo są nie tylko przestępcze i nieetyczne, ale także powodują, że zgnilizna zaczyna wkradać się do społeczeństwa i realnie je kształtować.

• Obecny system finansowy działa przeciwko nam, nieustannie zawyżając ilość pieniędzy w systemie, stale obniżając siłę nabywczą naszych ciężko zarobionych pieniędzy.

Weźmy codzienny przykład, z którym wiele osób może się utożsamić, zaciągając kredyt hipoteczny na mieszkanie, czy dom.

Pierwszą rzeczą, którą należy tutaj zrozumieć, jest to, że obecny koszt zakupu domu jest wygórowany, co jest bezpośrednią konsekwencją pułapki zastawionej przez tych, których opisał Rakovsky. Aby uzyskać prawo do zaciągnięcia kredytu hipotecznego, należy najpierw wpłacić depozyt. Depozyt ten jest zwykle dużą sumą pieniędzy, reprezentującą wiele lat, a więc czasu i energii, poświęconych na jego zdobycie. W wielu przypadkach mogą to być oszczędności czyjegoś życia.

Po zdeponowaniu tych pieniędzy w banku udzielającym pożyczki, bank może ułamkowo zarezerwować tę kwotę.

Zaraz! Chwila! Że co?

Bank musi zatrzymać tylko ułamek każdego otrzymanego dolara, zazwyczaj od 0% do 10%, w zależności od miejsca zamieszkania i aktualnej polityki banku centralnego. W USA wynosi ona obecnie zero. Tak, zero.

• Ze strony internetowej Systemu Rezerwy Federalnej:

„Wymogi dotyczące rezerw Zgodnie z zapowiedzią z 15 marca 2020 r. Rada obniżyła wskaźniki rezerw obowiązkowych do zera procent ze skutkiem od 26 marca 2020 r. Działanie to wyeliminowało wymogi dotyczące rezerw dla wszystkich instytucji depozytowych”.

Kolejna część tego procesu jest nadal bardzo trudna do pogodzenia, ale jak wskazał Rune Ostagrd w swojej książce Fraud Coin, banki nie wykorzystują pieniędzy deponentów do udzielania pożyczek, zgodnie z raportem Banku Anglii — Money Creation In The Modern Economy autorstwa Michaela McLeaya, Amara Radii i Rylanda Thomasa z Dyrekcji Analiz Monetarnych Banku. Zauważają oni:

„Jednym z powszechnych błędnych przekonań jest to, że banki działają po prostu jako pośrednicy, pożyczając depozyty, które oszczędzający u nich składają”.

Ponadto,

Oszczędzanie samo w sobie nie zwiększa ani depozytów, ani funduszy dostępnych dla banków do udzielania pożyczek. W istocie, postrzeganie banków po prostu jako pośredników ignoruje fakt, że w rzeczywistości w nowoczesnej gospodarce banki komercyjne są twórcami depozytów pieniężnych. Niniejszy artykuł wyjaśnia, w jaki sposób banki nie pożyczają depozytów, które są w nich ulokowane, a akt udzielania pożyczek tworzy depozyty — odwrotność sekwencji zwykle opisywanej w podręcznikach.

Tak, przeczytaj to jeszcze raz, akt udzielania pożyczek tworzy depozyty!

Skutkuje to tak zwanym efektem mnożnikowym, co oznacza, że początkowy depozyt może skutkować znacznie większymi kwotami pieniędzy w obiegu w systemie bankowym. W miarę zaciągania większej liczby pożyczek przez osoby fizyczne, ceny nieruchomości mieszkalnych rosną w wyniku zwiększonej podaży pieniądza. Wraz ze wzrostem wartości nieruchomości, więcej osób może zaciągać pożyczki pod zastaw swoich nieruchomości, aby kupić większe lub bardziej pożądane nieruchomości. Teraz zastosujmy to na wielką skalę i uświadommy sobie, że dzieje się to w każdej minucie każdego dnia, nie tylko w przypadku nieruchomości, ale z wielu innych powodów, dla których osoby fizyczne mogą ubiegać się o pożyczki bankowe.

Ten wzrost podaży pieniądza ma podstępny skutek w postaci podnoszenia cen towarów i usług, których potrzebujemy lub pragniemy, ponieważ więcej pieniędzy w systemie pobudza konsumpcjonizm, wysyłając fałszywy sygnał popytu na rynek.

W nauczaniu ekonomii głównego nurtu nadal pokutuje przekonanie, że inflacja występuje, gdy zagregowana ilość towarów, na które istnieje popyt na danym poziomie cenowym, rośnie szybciej niż zagregowana ilość towarów dostarczanych na tym poziomie cenowym.

Jednak, jak wyjaśniono powyżej, wzrost podstawowej podaży pieniądza oferuje inną definicję ekonomicznego terminu „inflacja” to po prostu znacznie bardziej zrozumiały termin, niż to to, co naprawdę powoduje wzrost cen towarów i usług.

Teraz, z naszą nowo zdobytą wiedzą na temat tego, w jaki sposób banki wpłacają pożyczkę na konto bankowe, wróćmy do przykładu kredytu hipotecznego i lichwy.

Twój depozyt został dokonany, a bank „pożycza” ci resztę pieniędzy, tworząc depozyt na twoim koncie bankowym na transakcję zakupu domu. Od tej pożyczki naliczane są odsetki. Jest to lichwa w najczystszej postaci.

• Wróćmy jeszcze na moment do tego, co Rakovsky ujawnił w swojej wypowiedzi:

 „Biorąc pod uwagę, że legalne odsetki są ustalane nie od rzeczywistego kapitału, ale od nieistniejącego kapitału, odsetki są nielegalne tyle razy, ile razy fikcyjny kapitał jest większy od rzeczywistego.”

Tak więc nawet jeśli dana osoba dobrowolnie zgodziła się na oprocentowanie oferowane przez bank, sam fakt, że jest to oprocentowanie pobierane od pieniędzy, których emitent nie miał, jest lichwiarski, podstępny i przestępczy.

W tym momencie możesz być bardzo zły na to, jak zostaliśmy oszukani, by uczestniczyć w programie zaprojektowanym w celu wzbogacenia tych, którzy udzielają pożyczek z powietrza, a następnie pobierają od nas odsetki. Można by pomyśleć, że ludzie powinni wreszcie powstać i walczyć z tymi oszukańczymi praktykami. Cóż, jedna taka osoba to zrobiła, a jej przypadek został szeroko zbadany...

• Znana jako sprawa Credit River, gdzie podstawowe fakty tej sprawy z grudnia 1968 roku są dość proste. Pozwany Jerome Daly był właścicielem nieruchomości w hrabstwie Scott w stanie Minnesota, na której miał kredyt hipoteczny w powodowym First National Bank of Montgomery. Daly zalegał ze spłatą kredytu, co doprowadziło bank do zajęcia nieruchomości. Bank dążył do eksmisji Daly'ego i przejęcia własności nieruchomości.

Daly, wykształcony prawnik, reprezentował siebie i oparł swoją obronę na argumencie, że bank w rzeczywistości nie pożyczył mu żadnych pieniędzy, a jedynie stworzył kredyt w swoich księgach. Argumentował to faktem, że bank nie przekazał mu niczego wartościowego, a zatem nie miał prawa do nieruchomości, która zabezpieczała pożyczkę.

Ława przysięgłych i sędzia pokoju – czyli sędzia najniższego stopnia, któremu podlegają sądy najniższej instancji orzekające zazwyczaj w drobnych sprawach cywilnych, Martin V. Mahoney, zgodzili się z tym argumentem. Ława przysięgłych wydała werdykt na korzyść pozwanego, a sędzia uznał hipotekę za nieważną, oświadczając, że bank nie był uprawniony do posiadania tej nieruchomości. Decyzja ta oznaczała, że Daly nie musiał spłacać długu hipotecznego ani zrzekać się nieruchomości na rzecz banku.

Bank odwołał się w terminie, a decyzja została unieważniona na tej podstawie, że jako sędzia pokoju Martin V. Mahoney nie miał uprawnień do wydania takiego orzeczenia. Sąd rejonowy zgodził się z tym, co kolejno oznaczało, że Daly musiał spłacić dług hipoteczny lub zrzec się nieruchomości na rzecz banku. Nie jest jasne, czy Daly kiedykolwiek odwołał się od tej sprawy do Sądu Najwyższego Minnesoty.

Niestety, to nie koniec historii.

Podczas apelacji banku Daly napisał w lokalnym artykule prasowym: „Ta decyzja, która jest prawnie uzasadniona, skutkuje uznaniem wszystkich prywatnych hipotek na nieruchomościach i dobrach osobistych oraz wszystkich amerykańskich i stanowych obligacji posiadanych przez Rezerwę Federalną, banki narodowe i stanowe za nieważne. Oznacza to emancypację narodu od osobistego, narodowego i stanowego długu rzekomo należnego temu systemowi bankowemu. Każdy Amerykanin jest winien sobie bardzo uważne przestudiowanie tej decyzji, ponieważ od niej zależy kwestia wolności lub niewolnictwa”.

 Ostatecznie Daly został pozbawiony prawa do wykonywania zawodu adwokata.

Co więcej, sędzia Mahoney został znaleziony martwy 22 sierpnia 1969 roku. Okoliczności jego śmierci pozostają nierozwiązane, a w Internecie nie można znaleźć zbyt wielu informacji na ten temat.

Rzekomo pan Mahoney zmarł podczas wyprawy na ryby, będąc pod wpływem alkoholu.

Miał 55 lat.

Zrób z tymi faktami, co chcesz. W moim interesie, jedynie autora, nie leży spekulowanie dalej sięgają tego niż fakty, które przeciaż zostały tutaj właśnie przedstawione.

Możemy jednak stwierdzić, że gdyby ktoś pozwał bank do sądu, próbując uzasadnić brak spłaty ułamkowo zastrzeżonej oprocentowanej pożyczki, osoba ta by przegrała.

• Co zatem można zrobić, aby chronić się przed lichwą w systemie finansowym i systemie prawnym, który został zaprojektowany i zmanipulowany, aby nie stać na straży prawdy?

To proste: zrezygnować.

Odejdź od stołu. Dlaczego miałbyś siedzieć tam, będąc wiecznie bitym przez tych, którzy ciągle zmieniają zasady, aby przynieść korzyści samym sobie?

W ramach tego reżimu, który jest taki sam w prawie wszystkich krajach na całym świecie, nie mamy szans na prawdziwy dobrobyt i etyczną dystrybucję bogactwa. Przedsiębiorcy, oszczędzający i konsumenci pozostają bez żadnego widocznego sygnału, bez prawdziwej idei wartości i bez gwiazdy przewodniej. Musimy jeszcze dowiedzieć się, jak mógłby wyglądać prawdziwie cywilizowany świat, ponieważ system monetarny jest fundamentem cywilizacji, a system prawny jest warstwą cywilizacji zbudowaną na systemie monetarnym.

Aby zapewnić dobrobyt, musimy zaprojektować zupełnie inną formę pieniądza, która będzie przechowywać wartość, a nie tracić ją z upływem czasu. System monetarny poza kontrolą jakiejkolwiek scentralizowanej władzy. Środek wymiany oparty na otwartym, łatwo weryfikowalnym systemie ekonomicznym.

Potrzebujemy pieniądza, który jest globalny i dostępny dla każdego w każdym wieku, niezależnie od rasy czy religii, bez konieczności uzyskania pozwolenia. Magazynu wartości, który z czasem staje się coraz rzadszy i bardziej pożądany. Instrumentu, który trudno jest skonfiskować lub ukraść. W tym nowym systemie osadzony jest pieniądz, który można przesłać cyfrowo w ciągu kilku sekund, aby zaspokoić potrzeby ludzi żyjących w nowoczesnej, wzajemnie połączonej i wysoce współzależnej cywilizacji.

Twoja podróż edukacyjna zaczyna się tutaj.

Daniel Prince — twórca podcastu Once BITten i jego prowadzący. Autor książki „Wybierz życie”.

🔔 dopisek od autora oryginalnej treści: Ogromne podziękowania dla niesamowitych ludzi za pomoc w edycji tego artykułu! Mel Shilling, Rune Ostgard. Oraz Omnifinn i całej grupie Konsensus Network za opublikowanie artykułu! To z nimi właśnie znajdziesz książki o Bitcoinie. Użyj kodu BITTEN, aby dostać 10% zniżki.