Το Πρόβλημα του Χρήματος και η Εξήγηση της Λύσης

Συγγραφέας: Parman_the | Μετάφραση και Επιμέλεια: Nina.hodl ArmantheParman

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Για να ευδοκιμήσει, η ανθρωπότητα πρέπει να επιστρέψει στο χρήμα της ελεύθερης αγοράς (δηλαδή, αυτό που δεν εκδίδεται από κεντρικές τράπεζες ή κυβερνήσεις, αλλά προκύπτει από την αγορά), το οποίο δεν μπορεί να χειραγωγηθεί από κεντρικές τράπεζες ή/και κυβερνήσεις, ούτε μπορεί να εξαλειφθεί. Αυτό το χρήμα πρέπει επίσης να είναι ψηφιακό, για να διευκολύνει τη διεθνή μεταφορά αξιών, αλλά και σπάνιο (τα ψηφιακά νομίσματα πάντα μπορούσαν να «αντιγραφούν»).

Ο χρυσός εξυπηρετούσε καλά αυτόν τον σκοπό, αλλά καθώς το εμπόριο επεκτάθηκε πέρα από την τοπική πόλη στο διεθνές εμπόριο, η ομότιμη (peer-to-peer, από χρήστη-σε-χρήστη) ανταλλαγή χρυσού έγινε ανέφικτη. Η λύση σε αυτή την αδυναμία του χρυσού, ήταν η συγκέντρωσή του (χρησιμοποιώντας αντί αυτού τραπεζικά καθολικά βιβλία ή τραπεζικά «χαρτονομίσματα») και η ψηφιοποίησή του (ψηφιοποίηση χαρτονομισμάτων/συμβολαίων), επιτρέποντας έτσι στις τράπεζες να γίνουν μεσάζοντες όλων των μεταφορών χρημάτων που δεν μπορούσαν να γίνουν άμεσα, από χρήστη σε χρήστη. Η φύση του χρυσού οδήγησε στην εισαγωγή του χάρτινου/ψηφιακού χρήματος που υποστηρίζεται από χρυσό, και τελικά, στο παραστατικό χρήμα (fiat money) - χρήμα που εκδίδεται από την κυβέρνηση και δεν υποστηρίζεται από τίποτα απολύτως, ούτε καν από χρυσό. Το παραστατικό χρήμα δεν κοστίζει τίποτα για να παραχθεί, δεν είναι σπάνιο και επιτρέπει στις κυβερνήσεις να αποφεύγουν τις δυνάμεις της αγοράς. Επιτρέπει στην κυβέρνηση να επεκτείνεται συνέχεια, διευκολύνοντας μια αδυσώπητη και σταδιακή πορεία προς τον παγκόσμιο ολοκληρωτισμό.

Ο Satoshi Nakamoto έλυσε αυτό το πρόβλημα με το Bitcoin.

Η ΛΥΣΗ

Χρησιμοποιώντας ένα κατανεμημένο καθολικό (distributed ledger), (το καθολικό, είναι ένα αρχείο όλων των συναλλαγών· κατανεμημένο σημαίνει ότι υπάρχει σε πολλά μέρη ταυτόχρονα, και όλα τα καθολικά, είναι συγχρονισμένα) και εξαφανιζόμενος από το κοινό, δημιούργησε ένα χρήμα που δεν έχει κεντρική αρχή, ούτε διευθύνοντα σύμβουλο - κανέναν απολύτως, από τον οποίο να μπορεί να ζητηθεί ή να αναγκαστεί να το κλείσει. Για να εξαλειφθεί το Bitcoin πρέπει πρώτα να εξαλειφθεί κάθε κόμβος (node), και υπάρχουν χιλιάδες διάσπαρτοι σε όλο τον πλανήτη.

Αυτή η έλλειψη κεντρικής εξουσίας σε ένα ψηφιακό νόμισμα θα άφηνε άλυτο ένα πρόβλημα – το πρόβλημα των διπλών δαπανών (double-spending). Πώς μπορεί κανείς να είναι σίγουρος για την πραγματική κατάσταση του καθολικού; Τι γίνεται αν ένα νόμισμα που υπάρχει στο πορτοφόλι νούμερο ένα και έχει ξοδευτεί, ξαναχρησιμοποιηθεί από το ίδιο πορτοφόλι; Ποιος αποφασίζει ποια πληρωμή έγινε πρώτα και ποια αργότερα (και είναι παράνομη);

Αυτό επιλύθηκε εν μέρει με τη δημιουργία της χρονοαλυσίδας («blockchain»). Οι συναλλαγές τοποθετούνται σε block - δεδομένα ομαδοποιημένα μεταξύ τους, όπως οι σελίδες ενός βιβλίου - και κάθε block περιλαμβάνει τον κατακερματισμό (hash) του προηγούμενου block. Για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με το πώς λειτουργεί το blockchain και τι εξυπηρετεί, διαβάστε εδώ.

Με την χρήση της αλυσίδας των block, η σειρά αυτών των block απλά δεν μπορεί να αλλάξει χωρίς κάποιος να το καταλάβει. Εάν κάποιος αλλάξει τις συναλλαγές στο πρώτο block, τότε θα αλλάξει και ο κατακερματισμός (hash) του. Ο κατακερματισμός του πρώτου block είναι μέρος των δεδομένων του δεύτερου block. Αυτό σημαίνει ότι η αλλαγή του πρώτου block θα προκαλέσει λάθος δεδομένα (τον κατακερματισμό - hash) στο δεύτερο block. Αυτό καθιστά το δεύτερο block άκυρο. Εάν το δεύτερο block είναι άκυρο, τότε κάθε block μετά από αυτό θα είναι άκυρο. Δεν μπορεί το block 750.000 να είναι έγκυρο αν το δεύτερο block δεν ήταν έγκυρο:

Η αλυσίδα των μπλοκ (blockchain) καθιστά το καθολικό απαραβίαστο.

Το δεύτερο μέρος της λύσης του προβλήματος των διπλών δαπανών (double-spending) ήταν η τεκμηρίωση εργασίας (proof-of-work). Σημειώστε ότι στην πραγματικότητα η αναδιάταξη (ή η επανεγγραφή) των block είναι αρκετά εύκολη (και σχεδόν χωρίς κόστος) - απαιτείται απλώς ένας υπολογιστής για να ξανακάνει τους κατακερματισμούς και να συνδέσει τα block μεταξύ τους. Αν σας παρουσιαζόταν μια νέα εκδοχή (της αλυσίδας), δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζετε ποια εκδοχή είναι η σωστή – χωρίς την τεκμηρίωση εργασίας. Αυτό που έκανε ο Satoshi Nakamoto ήταν να χρησιμοποιήσει την Τεκμηρίωση Εργασίας (που είχε εφευρεθεί προηγουμένως από τον Dr. Adam Back) για να κάνει την παραγωγή αυτών των κατακερματισμών δαπανηρή.

Αυτό το κόστος εισήχθη με την προσθήκη ενός κανόνα στο πρωτόκολλο του Bitcoin, ο οποίος θέτει περιορισμούς στο ποια αποτελέσματα κατακερματισμού είναι έγκυρα, χρειάζονται πολλαπλές προσπάθειες κατακερματισμού προκειμένου να ικανοποιηθεί η απαίτηση. Ο τρόπος με τον οποίο επιτυγχάνεται είναι οι τυχαίες προσπάθειες από έναν υπολογιστή, που κοστίζουν σε ηλεκτρικό ρεύμα, συχνά όμως εξηγείται με τρόπο που είναι λανθασμένος και μισείται από τους ενημερωμένους Bitcoiners. «Οι εξορύκτες του Bitcoin αναζητούν λύσεις σε δύσκολα μαθηματικά προβλήματα». Δεν πρόκειται για μαθηματικά προβλήματα.

Εάν οι επιτιθέμενοι τροποποιήσουν το πρώτο block, θα πρέπει επίσης να βρουν έναν έγκυρο κατακερματισμό (εισάγοντας και επαναλαμβάνοντας κάποια ανούσια δεδομένα, μέχρι ο κατακερματισμός να είναι έγκυρος), στη συνέχεια να εισάγουν τον νέο κατακερματισμό στο δεύτερο block και με αυτόν τον τρόπο ακυρώνουν τον κατακερματισμό του δεύτερου block. Θα πρέπει να αλλάξουν το δεύτερο block με τέτοιο τρόπο ώστε να γίνει σωστά ο κατακερματισμός, και στη συνέχεια να εισάγουν αυτόν τον κατακερματισμό στο τρίτο block, τροποποιώντας το κι αυτό.

Στη συνέχεια, θα πρέπει να επαναλάβουν την ίδια δουλειά που έγινε για το τρίτο block, και ούτω καθεξής, μέχρι το τρέχον block. Η ενέργεια που δαπανάται για την εξόρυξη block του Bitcoin προστατεύει το δίκτυο από επιθέσεις, καθιστώντας την επανάληψη πολύ ακριβή, με τη χρήση όλης της ενέργειας. Για να ξαναγράψει κανείς το Bitcoin από το πρώτο block θα απαιτούσε την επανάληψη της συνολικής ενέργειας που έχει δαπανηθεί σωρευτικά σε ολόκληρο τον κόσμο για το Bitcoin μέχρι στιγμής.

Η τεκμηρίωση εργασίας καθιστά την αλυσίδα block ανθεκτική στην παραποίηση.

Ο άλλος σκοπός της Τεκμηρίωσης Εργασίας είναι να λύσει το «πρόβλημα των Βυζαντινών Στρατηγών». Αυτό το πρόβλημα προκύπτει σε ένα κατανεμημένο δίκτυο υπολογιστών που όλοι πρέπει να γνωρίζουν την τρέχουσα κατάσταση των πραγμάτων, και κανένα μήνυμα μεταξύ υπολογιστών δεν μπορεί να θεωρηθεί αξιόπιστο και πως αναφέρει την τρέχουσα κατάσταση (όπως ακριβώς η δυσχερής θέση των Βυζαντινών Στρατηγών).

Το πρόβλημα των Βυζαντινών Στρατηγών επιλύεται με τη δημιουργία ενός κανόνα, σύμφωνα με τον οποίο η αλυσίδα block του Bitcoin με τη μεγαλύτερη σωρευτικά εργασία είναι η έγκυρη αλυσίδα (συχνά λέγεται «η μεγαλύτερη αλυσίδα»). Αυτό εξαλείφει κάθε απαίτηση να εμπιστευτούμε μια αρχή για να δηλώσει ποια έκδοση της χρονοαλυσίδας είναι η έγκυρη, σε περίπτωση που υπάρχει οποιαδήποτε ασυμφωνία, και απλά βασίζεται στο ότι όλοι συμφωνούν με αυτόν τον κανόνα «περισσότερη εργασία = η έγκυρη αλυσίδα».

Ένα άλλο πρόβλημα που εξέτασε ο Nakamoto κατά τη δημιουργία νέων χρημάτων είναι το πρόβλημα της δίκαιης έκδοσης και το πώς θα γίνει με τέτοιο τρόπο ώστε να μεγιστοποιηθεί η υιοθέτηση. Ο Nakamoto το πέτυχε αυτό με την κλιμακωτή έκδοση νέων νομισμάτων, επιτρέποντας σε ορισμένους από τους μεταγενέστερους υιοθετούντες να έχουν πρόσβαση στα νέο-εκδοθέντα νομίσματα. Για μια λεπτομερή διερεύνηση της δίκαιης διανομής του Bitcoin, διαβάστε αυτό το κείμενο.

Σε κάθε block, 50 bitcoins απελευθερώνονται στους εξορύκτες, το οποίο συμβαίνει κατά μέσο όρο κάθε 10 λεπτά, και αυτός ο αριθμός νομισμάτων που εκδίδονται μειώνεται στο μισό κάθε 210.000 block, δηλαδή περίπου κάθε 4 χρόνια. Λόγω της προγραμματισμένης μείωσης της έκδοσης στο μισό, θα έρθει μια μέρα (εκτιμάται το έτος 2140) όπου δεν θα είναι δυνατή η περαιτέρω διαίρεση πέρα από τη μικρότερη μονάδα (1 Satoshi = 0,00000001 bitcoin), και επομένως το απόθεμα έχει μαθηματικά περιοριστεί και είναι πολύ κοντά στα 21 εκατομμύρια νομίσματα.

Η προσαρμογή δυσκολίας (difficulty adjustment) ήταν επίσης ζωτικής σημασίας για να αποτραπεί να τεθεί σε κυκλοφορία, το ανώτατο όριο αποθέματος των 21 εκατομμυρίων νομισμάτων πριν από το χρονοδιάγραμμα - είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί, για τους έμπειρους Bitcoiners, ότι η προσαρμογή της δυσκολίας δεν επηρεάζει το ανώτατο όριο αποθέματος του bitcoin ως τέτοιο - απλώς αποτρέπει μια αλλαγή στο χρονοδιάγραμμα της απελευθέρωσης. Ακόμη και αν δεν υπήρχε προσαρμογή δυσκολίας, το ανώτατο όριο των 21 εκατομμυρίων δεν μπορεί να παραβιαστεί. Για όσους ενδιαφέρονται για το πώς λειτουργεί η εξόρυξη (mining) και η προσαρμογή δυσκολίας  (difficulty adjustment), αυτό το κείμενο το εξηγεί.

Τέλος, η δημιουργία αυτών των χρημάτων επηρέασε κάτι εκτός του κώδικα - τη θεωρία παιγνίων. Με τον ίδιο τρόπο που το ανθρώπινο γονιδίωμα είναι υπεύθυνο για τα υπέροχα μνημεία και τα έργα τέχνης, αυτά τα πράγματα δεν βρίσκονται στην πραγματικότητα στον γενετικό μας κώδικα. Αυτό περιγράφεται από τον «Διευρυμένο φαινότυπο», ένα βιβλίο και έναν όρο που επινόησε ο Richard Dawkins. Ο κώδικας του Bitcoin έχει ως αποτέλεσμα οι άνθρωποι να ενεργούν με τέτοιο τρόπο ώστε να εξασφαλίζουν την επιτυχία του. Όταν μαθαίνετε σε βάθος για το Bitcoin και τη θεωρία παιγνίων που το περιβάλλει, καταλήγετε φυσικά σε αυτό το συμπέρασμα:

Το μόνο πράγμα που μπορεί να σταματήσει το Bitcoin είναι ο παγκόσμιος συντονισμένος αυταρχισμός και το μόνο πράγμα που μπορεί να σταματήσει τον παγκόσμιο συντονισμένο αυταρχισμό είναι το Bitcoin.

Προσθήκη:

Υπάρχουν πολλές αντιρρήσεις από κάποιους καινούργιους που μπαίνουν στο Bitcoin - αυτό είναι φυσιολογικό, και σας βεβαιώνω, πως όλες έχουν καταρριφθεί. Σας αφήνω να συνειδητοποιήσετε πως η τελευταία πρόταση αυτού του δοκιμίου ήταν αληθινή.

Μπορείτε να διαβάσετε τις αντικρούσεις των πιο κοινών αντιρρήσεων για το Bitcoin που παρατίθενται εδώ.

Αν βρηκατε αξία σε αυτό που διαβάσατε ρίξτε μερικά sats στο καπέλο μου! (value4value) μέσω Bitcoin Lightning: enoughporch99@walletofsatoshi.com

Follow @EuropeanBTC21